Co ludzie powiedzą?

Rozmawialiśmy na pediatrii z matką trzymiesięcznego chłopca, która niedawno podczas hospitalizacji dziecka dowiedziała się, że nie jest ono jednak chłopcem, lecz dziewczynką. Dziecko miało wrodzony przerost kory nadnerczy i wykształcone z powodu hiperandrogenizmu narządy płciowe zewnętrzne przypominające typ męski. Po wykonaniu cystoskopii okazało się, że narządy płciowe wewnętrzne ma typu żeńskiego, pochwa uchodzi do pęcherza moczowego. Zwykle coś takiego rozpoznaje się w pierwszym miesiącu życia i w wieku trzech miesięcy dziecko jest już po operacji, ale tutaj towarzyszące zespołowi zaburzenia elektrolitowe, dzięki którym zwykle podejrzewa się zespół były słabo eksponowane aż do tej pory."

Matka przyjęła cały fakt spokojnie: "Dziewczynkę przecież też będę kochać." Oboje rodziców cieszy się z córeczki, już wybrali jej nowe imię.

Największy problem stanowili sąsiedzi, którzy dowiedziawszy się o całym fakcie nie mogliby przecież wyjść z podziwu, "jak to się stało, przecież mieliście Pawełka, a nie Małgosię, to niesamowite!" Zdarzenie to byłoby tematem numer jeden przez kilka ładnych tygodni. "Wszyscy na osiedlu by się na mnie gapili, bo, nie wiedzieć skąd nagle wszyscy w okolicy oczywiście by o tym wiedzieli."

Smutne, ale prawdziwe, zawsze najbardziej zainteresowani są ci, których to nie dotyczy. Na szczęście cała rodzina niedługo się przeprowadza do innego miasta, zaś do tego czasu zakończy się postępowanie sądowe, mające na celu zmianę płci dziecka oraz zostanie ono zoperowane. Badania genetyczne potwierdziły płeć żeńską u dziecka.